NBDS 118-119

Bovenbouw van de lok

Het is niet handig om de omloopplaat in zijn eentje te gebruiken om op het frame te passen. Hij buigt te genmakkelijk en is erg kwetsbaar. Dus om de omloopplaat bruikbaar te maken voor het passen met het frame bouwde ik de ruwbouw van de bovenbouw parallel met het frame.
	Samenstellen van de bovenbouw begint met het tot stand brengen van een goede passing tussen machinistenhuis en de omloopplaat. Let op dat de zijden van het machinistenhuis in voorkomende gevallen niet parallel zijn. Dat was bij mij in ieder geval niet zo. De rechterzijde was mooi haaks maar de linker boog naar binnen. Ik maakte het giethars zacht door het even in kokend water te houden en boog daarna voorzichtig een die linkerzijde een beetje naar buiten. Waarschuwing: het water maakt het gehele machnistenhuis zacht. Wees dus behoedzaam, voor je het weet heb je meer verbogen dan je bedoelde.
Kijken, vullen en schuren. Giethars is geen nauwkeurig materiaal. In het algemeen zijn er vaak gaten en spleten te vullen. Op zich zaten er weinig luchtbelletjes in, wat getuigt van het goede gietwerk, maar er zat een opvallende spleet tussen de rookkast en de feitelijke ketel. Ook de naden tussen machinstenhuis en omloopplaat moeten gevuld worden met Milliput. Na uitharding werd een en ander glad gevijld en geschuurd.

Zoals al genoemd bij de voetplaat is giethars niet bijzonder nauwkeurig. Ook de linkerzijde van de vuurkist verliep duidelijk met wel een millimeter.

Ik zaagde een spleet in de verticale achterwand van de vuurkist. Na het deel even in kokend water gehouden te hebben, kon ik dat gat dichtdrukken en had ik een perfect parallelle zijwand. Let ook hier op dat je niet iets anders vervormt.
Met schuren op een plat liggend vel schuurpapier werd een perfect vlakke passing bereikt. Daarna werd de ketel aan de omlooplaat verbonden.
	Opnieuw werden overgebleven naden gevuld met Milliput en glad geschuurd. De bovenbouw heeft nu het stadium bereikt dat het stijf genoeg is om als referentie te dienen voor het werk aan het frame. Dus kon ik weer verder met de opbouw van het frame
Als het onderstel vrijwel voltooid is kan het geheel bij wijze van proef samengebouwd worden om te kijken of alles goed past.

Een van de laastste klusjes voor ik aan het detailleren van de lok kan beginnen is het aanbrengen van de koppeling met de tender. Het originele deel had een knik die niet onder de vloer van het nieuwe machinistenhuis paste. Dus ik freesde het af tot 1,5 mm.

De koppeling wordt op zijn plaats gehouden door dezelfde bout die onderstel en bovenbouw aan elkaar verbindt. Eenmaal geplaatst beweegt hij vrijelijk.
	Aanvankelijk wilde ik een moer in het machinistenhuis lijmen waar de hiervoor genoemde bout in terecht zou komen. Maar na een paar keer de lok in elkaar gezet en weer uit elkaar genomen te hebben raakte de moer weer los. Omdat die moer uiteindelijk onder het ketelfront terecht komt en daar dus niet meer toegankelijk zal zijn, vond ik het idee om te lijmen niet betrouwbaar genoeg. Ik wendde mij weer tot de draaibank en maakte een busje met een kraag en een binnendraad M2.0. De bus heeft een diameter van 3 mm en de kraag van 4 mm. Ik vergootte het gat in de vloer van het machinistehuis iets en lijmde de bus erin.

	In deze paar stappen is de bovenbouw in ruwbouw compleet. Voor het aanbrengen van de details kan beginnen moet eerst gecontroleerd worden of alle naden goed gevuld en gevijld zijn. De beste manier om dat te doen is spuiten met grijze primer. Niets is verraderlijker dan grondverf. Alles wat niet goed of niet gedaan hebt komt aan het licht. Omdat die grondverf weer met thinner verwijderd moet worden heb ik eerst getest of giethars wel tegen thinner kan. Een stukje werd voor meer dan een uur in de thinner gehouden zonder nadelig effect, dus ja dat kan.

Het aantal witte vlekken verraadt dat er nog veel gecorrigeerd moest worden. Het was dus een goed idee om dit te doen.